Wilhelm, książę Cambridge, Wilhelm Artur Filip Ludwik Mountbatten-Windsor (ang. William Arthur Philip Louis Mountbatten-Windsor, His Royal Highness The Duke of Cambridge[1]) potocznie zwany księciem Williamem (ur. 21 czerwca 1982 r.) – członek brytyjskiej rodziny królewskiej, syn Karola, księcia Walii i Diany Spencer, wnuk królowej Elżbiety II, brat księcia Henryka (potocznie zwanego księciem Harrym). Jest drugą osobą, po swoim ojcu, w kolejce do tronu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Spis treści
[ukryj]Narodziny i rodzina[edytuj]
Książę Wilhelm urodził się w szpitalu św. Marii w Paddington, w zachodnim Londynie. Jego ojcem jest Karol, książę Walii, najstarszy syn królowej Elżbiety II i Filipa, księcia Edynburga. Jego matką była lady Diana Spencer, najmłodsza córka Edwarda Spencera, 8. hrabiego Spencera. Jako wnuk brytyjskiej monarchini i syn księcia Walii nazywany jest "Jego Królewska Wysokość Książę Wilhelm z Walii". Gdy był dzieckiem, jego rodzice pieszczotliwie nazywali go "Wombat".
Został ochrzczony 4 sierpnia 1982 r. w dniu 82 urodzin jego prababci, w pokoju muzycznym Pałacu Buckingham, czego dokonał Arcybiskup Canterbury dr Robert Runcie. Jego rodzicami chrzestnymi byli:król Hellenów Konstantyn II, sir Laurence van der Post, Alexandra Windsor, lady Ogilvy, Natalia Grosvenor, księżna Westminster, Norton Knatchbull, lord Romsey i lady Susan Hussey.
Wilhelm ma młodszego brata, księcia Henryka. Druga żona jego ojca, Camilla, księżna Kornwalii, jest ich macochą, dając im przyrodnie rodzeństwo: brata Toma Parkera Bowlesa i siostrę Laurę Lopes.
Ze strony matki jest potomkiem króla Karola II Stuarta poprzez jego nieślubnego syna Henry'ego FitzRoya, 1. księcia Grafton. Wnuczka 1. księcia lady Isabella FitzRoy poślubiła Francisa Seymoura-Conwaya, 1. markiza Hertford. Jednym z ich synów był admirał lord Hugh Seymour, którego wnuczka Adelaide Seymour poślubiła Fredericka Spencera, 4. hrabiego Spencera, w linii prostej prapradziadka Diany Spencer. Książę Wilhelm jest więc pierwszym od czasów królowej Anny potomkiem króla Karola I Stuarta, jaki zasiądzie na brytyjskim tronie.
Dzieciństwo[edytuj]
1 marca (Dzień św. Dawida) 1991 r. książę Wilhelm dokonał swojego pierwszego oficjalnego wystąpienia podczas wizyty w Cardiff, stolicy Walii. Po przybyciu samolotem ośmioletni książę został zabrany przez rodziców do Katedry Llandaff. Po tejże wizycie podpisał zwiedzającym książkę, demonstrując tym samym, że jest leworęczny. Zdjęcia księcia zrobione podczas jego wizyty wiszą na stałej wystawie w katedrze. Gdy odjeżdżał, wiele dzieci ze szkół i miejscowych rezydencji z otaczających terenów ofiarowało mu podarki.
3 czerwca 1991 r. książę Wilhelm trafił do Królewskiego Szpitala Berkshire, po tym jak został uderzony w głowę przez innego ucznia posiadającego kij golfowy. Książę nie stracił przytomności, ale miał pękniętą czaszkę i musiano go operować w Great Ormond Street Hospital. Blizna jest widoczna do dnia dzisiejszego.
Od dzieciństwa książę Wilhelm jest wielkim fanem piłkarskiej drużyny Aston Villa.[potrzebne źródło]
Śmierć Diany, księżnej Walii[edytuj]
31 sierpnia 1997 r. matka księcia Wilhelma Diana i jej towarzysz Dodi Al-Fayed zginęli w wypadku samochodowym w Paryżu we Francji. Zginęła zaledwie kilka dni po spędzonych razem z Wilhelmem i Henrykiem wakacjach w południowej Francji. Obaj książęta przebywali wówczas razem z królową w zamku Balmoral. Ich ojciec Karol obudził Wilhelma w nocy, aby powiadomić go o śmierci matki. Wspólnie z ojcem zdecydowali, że młodszego brata poinformują o katastrofie następnego dnia rano.
Na pogrzebie Diany książę Wilhelm w towarzystwie ojca, brata, dziadka księcia Filipa i wuja – Charlesa Spencera 9. hrabiego Spencera – szedł za trumną od Pałacu Buckingham aż do Westminster Abbey. Podczas ceremonii lord Spencer obiecał, że rodzina Spencerów będzie się bardziej interesowała dziećmi Diany, chociaż Wilhelm od momentu pogrzebu nie widział za często jego ani matki Diany (Frances Shand Kydd), nim ta zmarła.
Wykształcenie[edytuj]
Książę Wilhelm rozpoczął naukę w przedszkolu prowadzonym przez Jane Mynor, później uczęszczał do prywatnego przedszkola Wetherby School w zachodnim Londynie, następnie zaś do szkoły prywatnej Ludgrove School w Berkshire. Po zdaniu egzaminów wstępnych został przyjęty do Eton College. Ze szczególnym zainteresowaniem studiował biologię, geografię i historię sztuki na poziomie zaawansowanym.
Jak większość brytyjskich nastolatków, książę Wilhelm po ukończeniu Eton, zrezygnował na rok z kontynuowania nauki (tzw. gap year lub year off). Wziął udział w obozie British Army w Belize. Później został wolontariuszem Raleigh International w południowym Chile. Świat obiegły zdjęcia przedstawiające księcia Wilhelma czyszczącego toaletę.
Po zakończeniu przerwy w 2001 r. książę rozpoczął naukę na Uniwersytecie w St Andrews (Szkocja). Uniwersytet ukończył w 2005 r. Naukę rozpoczął od kursu historii sztuki, ale później zmienił przedmiot na geografię. Kończąc uniwersytet uzyskał stopień szkockiego magistra sztuk pięknych wyższej drugiej klasy, co jest najlepszym akademickim wynikiem osiągniętym przez następcę brytyjskiego tronu. Podczas nauki w Fife książę używał imienia William Wales.
W styczniu 2006 r. książę wstąpił do Royal Military Academy w Sandhurst, dołączając do swojego młodszego brata, księcia Henryka, który uczył się tam od maja 2005 r. 15 grudnia 2006 r. ukończył Akademię i otrzymał stopień podporucznika[2].
Obowiązki księcia[edytuj]
W lipcu 2005 r. książę otrzymał od królowej Elżbiety II swoje pierwsze oficjalne zadanie, reprezentując babkę na obchodach rocznicy zakończenia II wojny światowej wNowej Zelandii. Jesienią 2005 r. książę Wilhelm pracował w zarządzie ziemskim w Chatsworth House, w posiadłościach Peregrine'a Cavendisha księcia Devonshire. Potem pracował w londyńskiej HSBC Group.
Pierwszym patronatem księcia Wilhelma był patronat na UK Centrepoint, organizacji zajmującej się pomocą nieletnim bezdomnym. Kiedy jego matka wspierała tę organizację, książę Wilhelm często towarzyszył jej podczas wizyt. Wilhelm wspiera także Tusk Trust, afrykańską organizację charytatywną z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie.
Od maja 2006 r. książę przewodniczy Angielskiej Federacji Piłki Nożnej. W sierpniu ogłoszono, że książę zostanie wiceprezesem Walijskiej Unii Rugby, wspierając swoją babkę, która jest prezesem tego związku. Nową funkcję objął w lutym 2007 r.
Od 1 stycznia 2009 r. jest kapitanem trzech rodzajów Brytyjskich Sił Zbrojnych: piechoty morskiej, marynarki wojennej i sił powietrznych. Królowa mianowała wnuka honorowym dowódcą m.in. bazy Royal Navy HMNB Clyde w Szkocji, honorowym dowódcą flotylli okrętów podwodnych.
Od 23 czerwca 2010 jest Królewskim Członkiem Towarzystwa Królewskiego.
Przyszłość[edytuj]
W przypadku śmierci swojej babki i objęcia tronu przez ojca książę Wilhelm odziedziczy tytuły księcia Rothesay i księcia Kornwalii oraz zostanie ogłoszony przez króla księciem Walii. Jeśli królowa Elżbieta II abdykuje na rzecz Williama, będzie miał możliwość objęcia tronu przed swoim ojcem, choć byłby to niespotykany do tej pory precedens[3].
Jako najstarszy syn księcia Karola Wilhelm po śmierci swojego ojca odziedziczy tytuły króla Wielkiej Brytanii i 15 krajów Wspólnoty Narodów (są to Antigua i Barbuda, Australia, Bahamy, Barbados, Belize, Grenada, Jamajka, Kanada, Nowa Zelandia, Papua-Nowa Gwinea, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Wyspy Salomona i Tuvalu). Jeżeli zdecyduje się używać swojego pierwszego imienia, będzie królem Wilhelmem V. Może również użyć jednego ze swoich pozostałych imion. W każdym przypadku (Artur, Filip i Ludwik) będzie pierwszym historycznie potwierdzonym brytyjskim monarchą, używającym takiego imienia.
W wypadku śmierci Karola przed królową Elżbietą II, Wilhelm automatycznie stanie się następcą tronu i obejmie władzę, po śmierci babki.
Podobnie jak matka, książę Wilhelm nie lubi królewskiego protokołu i ceni sobie swobodę w relacjach z poddanymi.
Życie prywatne[edytuj]
Prywatne życie księcia wzbudza zainteresowanie prasy. Wiele młodych kobiet było wymienianych jako potencjalne partnerki księcia. Wśród nich wymieniano m.in. Christinę Aguilerę i Natalie Imbruglię. W 2006 r. media ogłosiły, że książę spotyka się od 2004 r. z Catherine Middleton (Kate Middleton). Kate towarzyszyła księciu podczas oficjalnych uroczystości i wydaje się być akceptowana przez dwór królewski (była nawet zaproszona przez królową na Boże Narodzenie do rodziny królewskiej, ale odmówiła, woląc spędzić ten czas z własną rodziną). 14 kwietnia 2007 r. brytyjskie media poinformowały o końcu związku Wilhelma i Kate. Wkrótce para ponownie zaczęła pojawiać się razem publicznie.
Zaręczyny i ślub[edytuj]
16 listopada 2010 r. Clarence House poinformowało o tym, iż książę oświadczył się Kate Middleton podczas ich wspólnych wakacji w Kenii. Wiadomość ta była niespodzianką nie tylko dla zwykłych Brytyjczyków, ale także dla mediów, rządu, rodziny królewskiej, a nawet samej Królowej, która wyraziła swe zadowolenie z uroczystości ślubnej. Ceremonia ta została wyznaczona na 29 kwietnia 2011.
.jpg)
Książę Wilhelm i Catherine Middleton pobrali się 29 kwietnia 2011 roku w Opactwie Westminsterskim o godzinie 11.00 czasu angielskiego.
Ciąża księżnej Cambridge[edytuj]
3 grudnia 2012 roku pałac św. Jakuba oficjalnie ogłosił, iż książę i księżna Cambridge spodziewają się swojego pierwszego dziecka. Poród żony księcia Williama przewidywany był na lipiec 2013 roku.[4].
22 lipca 2013 roku na sztalugach przed Pałacem Buckingham została umieszczona oficjalna informacja o narodzinach syna[5].
Tytulatura[edytuj]
Książę Wilhelm nosi tytuł księcia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Prince of United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) i jest tytułowany Jego Królewską Wysokością (His Royal Highness). Po wstąpieniu ojca na tron prawdopodobnie otrzyma tytuł księcia Walii, a na pewno tytuł księcia Kornwalii. Jeżeli ojciec umrze przed królową Elżbietą, książę Wilhelm automatycznie stanie się księciem Walii, ale już nie księciem Kornwalii.
29 kwietnia 2011 królowa Elżbieta II przyznała swemu wnukowi Wilhelmowi z okazji jego ślubu tytuł księcia Cambridge z dodatkowymi tytułami hrabiego Strathearn i barona Carrickfergus[1].
Odznaczenia (lista niepełna)[edytuj]
- Order Podwiązki – 23 kwietnia 2008[6]
- Order Ostu – maj 2012[7][8]
- Queen Elizabeth II Golden Jubilee Medal – 6 lutego 2002[9]
- Queen Elizabeth II Diamond Jubilee Medal – 2012
- Joint Service Achievement Medal – 6 lipca 2008, Stany Zjednoczone[10][11]
Genealogia[edytuj]
| Prapradziadkowie |
Claude Bowes-Lyon
(1855–1944) ∞ 1881 Cecilia Cavendish-Bentinck (1862–1938) |
James Roche
(1852–1920) ∞ 1880–1891 Frances Work (1857–1947) |
William Smith Gill
(1865–1957) ∞1898 Ruth Littlejohn (1879–1964) | |||||
| Pradziadkowie |
Edmund Roche (1885–1955)
∞ 1931 Ruth Gill (1908–1993) | |||||||
| Dziadkowie |
Królowa Wielkiej Brytanii
Elżbieta II Windsor (ur.1926) ∞1947 Książę Edynburga Filip Mountbatten (ur.1921) | |||||||
| Rodzice | ||||||||
Wilhelm Mountbatten-Windsor (ur. 21 czerwca 1982)
| ||||||||
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz